Saméméh dingaranan Persib, di Kota Bandung ajeg Bandoeng Inlandsche Voetball Bond (BIVB) leuwih-kurang taun 1923. BIVB mangrupakeun salah sahiji organisasi perjuangan kaum nasionalis. Nu kungsi kacatet minangka pupuhu BIVB nyaéta Mr. Syamsudin nu diteruskeun ku putra pejuang istri Déwi Sartika, nyaéta R. Atot.
Atot ieu nu kacatet minangka Komisaris Daérah Jawa Barat nu munggaran. BIVB ngamangpaatkeun lapangan Tegallega di hareupeun tribun pacuan kuda. Tim BIVB sababaraha kali ngayakeun pertandingan di luar kota saperti Yogyakarta jeung Jatinegara Jakarta.
BIVB ngaleungit jeung muncul dua pakumpulan séjénna nu mamawa nasionalisme Indonesia nyaéta Persatuan Sepak Bola Indonesia Bandung ( PSIB ) jeung National Voetball Bond ( NVB ).
Kaping 14 Maret 1933, kadua pakumpulan ieu sapuk pikeun ngahiji nu balukarna gumelar hiji pakumpulan nu dingaranan Persib. Harita nu jadi pamingpina kapeto Anwar St. Pamoentjak minangka Pupuhu Umum. Kleup-kleup nu ngagabung ka Pérsib nyaéta SIAP, Soenda, Singgalang, Diana, Matahari, OVU, RAN, HBOM, JOP, MALTA, jeung Merapi.
Harita ge di Bandung éta geus aya pakumpulan sepak bola sejen nu diluluguan ku urang Walanda nyaéta Voetbal Bond Bandung & Omstreken (VBBO). Pakumpulan ieu sok nganggap enteng ka Pérsib, nyapirakeun Persib tur nganggap sabage perkumpulan “kelas dua“. VBBO sering ngécé ka Persib. Ma'lum waé pertandingan-pertandingan nu diayakeun ku Pérsib dilakukeunnana di pasisian Bandung harita—kawas Tegallega jeung Ciroyom.
Masarakat oge waktos eta mah leuwih resep nonton pertandingan anu diayakeun ku VBBO. Tempat lumangsungna pertandinganana aya di jero Kota Bandung nu pastina dianggap leuwih hadé, nyaéta dua lapangan nu aya di puseur kota, lapang UNI jeung lapang SIDOLIG.
Persib meunang “perang dingin“ jeung jadi pakumpulan maenbal hiji-hijina keur masarakat Bandung jeung sabudeureunnana. Kleup-kleup nu tadina ngagabung ka VBBO saperti UNI jeung SIDOLIG, lila-lila mah ngahiji jeung Persib. Malahan mah VBBO satuluyna masrahkeun lapangan nu biasa dipake keur tanding nyaeta Lapangan UNI, Lapangan SIDOLIG (kiwari Stadion Persib), jeung Lapangan SPARTA (kiwari Stadion Siliwangi). Kaayaan ieu tangtu wae beuki ngukuhkeun eksistensi Persib di Bandung.
Nalika Indonésia sumérén ka kawasaan Jepang, kagiatan persepakbolaan anu ditangtayungan ku organisasi dieureunkeun sarta organisasina dibredel. Hal ieu henteu lumangsung di Bandung wungkul tapi ogé di sakuliah lemah cai. Ku alatan kitu, otomatis Persib ngalaman mangsa suwung. Sumawona Pamaréntah Kolonial Jepang ogé ngadegkeun perkumpulan anyar anu nangtayungan kagiatan olahraga nalika éta nyaéta Rengo Tai Iku Kai.
Tapi minangka organisasi bernapaskeun perjuangan, Persib henteu ta'luk kitu waé kana kahayang Jepang. Memang ngaran Persib sacara resmi robah jadi ngaran make basa Jepang tadi. Tapi sumanget juang, tujuan sarta udagan Persib minangka sarana perjuangan henteu robah saeutik ogé.
Dina mangsa Revolusi Fisik, sanggeus Indonésia merdéka, Persib némbongkeun eksistensina. Kaayaan harita nyieun Persib teu ngan eksis di Bandung hungkul, tapi mimiti sumebar di sababaraha kota sejenna. Ku kituna aya Persib di Tasikmalaya, Persib di Sumedang, sarta Persib di Yogyakarta.
Dina mangsa éta soldadu-soldadu Siliwangi hijrah ka ibukota perjuangan Yogyakarta. Kakara dina taun 1948 Persib nanjeur di Bandung, dayeuh kalahiran anu saterusna ngagedekeunana. Rongrongan Walanda datang, VBBO ditarékahan hirup deui ku Walanda (NICA) sok sanajan kalawan ngaran anu basana Indonésia, Persib minangka bagian tina kakuatan perjuangan nasional tangtu waé kalawan sakuat tanaga usaha ngagagalkeun usaha eta. Dina mangsa pendudukan NICA kasebut, Persib diadegkeun deui ku alpukah diantarana, dokter Musa, Munadi, H. Alexa, Rd. Sugeng jeung Pupuhu Munadi.
Perjuangan Persib sigana mah junun, ku kituna di Bandung ngan aya hiji perkumpulan maenbal nyaéta Persib anu dumasar kana sumanget nasionalisme. Pikeun kapentingan pengelolaan organisasi, dekade 1950-an ieu ogé nyatet kajadian penting. Dina période 1953- 1957 éta pisan Persib mungkas mangsa pindah-pindah secretariat. Walikota Bandung waktu éta R. Enoch, ngahudangkeun Sekretariat Persib di Cilentah.
Mimiti Persib ngabogaan gedong anu kiwari aya di Jalan Gurame, nyaéta usaha R. Soendoro, saurang overste replubiken anu anyar kaluar ti LP Kebonwaru dina warsih 1949. Dina waktu éta, ngaliwatan kepengurusan anu dipingpinna, Soendoro nyanghareup ka R. Enoch anu pareng mangrupakeun sobat dalitna. Tina hasil sawalana, Walikota ngarojong sarta mikeun sawidang taneuh di Jalan Gurame ayeuna ieu.
Dina danget éta, Persib éstu keur dina kaayan prihatin alatan kakurangan waragad. Persib henteu boga waragad keur ngawangun gedong. Soendoro ngadeuheus ka Walikota Bandung,“ Taneuh puguh deui, tapi rapet ditiungan ku langit bulao,” ceuk Soendoro. Ahirna Enoch ogé mantuan ngawangun gedong anu saterusna ngalaman dua kali renovasi. Kiprah Soendoro ku anjeun di dunya maén bal diteruskeun ku pala putrana, diantarana Soenarto, Soenaryono, Soenarhadi, Risnandar, sarta Giantoro sarta incuna Hari Susanto.
Dina ngajalankeun kikiping organisasi sawatara ngaran anu ogé berperan dina muterna kikiping organisasi Persib nyaéta Mang Andun sarta Mang Andi. Ieu adi lanceuk téh jelema lapang Persib. Pancén duanana, ayeuna ieu dituluykeun ku putra sarta minantuna, Endang sarta Ayi saprak 1990-an. Sajaba ogé staf administrasi Turahman.
Renovasi kahiji dipigawé pad kapamingpinan Engkol. CPM Adella (1953-1963). Kiwari sekretariat Persib di Jalan Gurame éta geus cukup representatif, sumawona sanggeus Pupuhu Umum H. Wahyu Hamijaya (1994-1998) ngarenovasi gedong kasebut ku kituna jadi kantor anu nyukupan pikeun ngawadahan sagala rupa kagiatan kesekretariatan Persib.
Pangabisa Persib ngajaga ajen-inajen sarta talarina sarta ngaluyukeun maneh jeung kamekaran jaman tangtu henteu ucul ti figur Pupuhu Umum lain ngan figur anu boga kamampuan ngokolakeun organisasi dina harti ambéh organisasi éta terus hirup, tapi ogé figur anu sanggup ngadongkar potensi sarta ngakomodasikeun kakuatan anu aya, ku kituna kiprah Persib dina kancah maén bal nasional terus lumangsung liwat sagala rupa karya Persib. Persib nepi ka dina bentukna anu ayeuna ieu tinangtu henteu ucul ti figur-figur Pupuhu Umum anu kungsi dipibogana. Ibarat nyieun wangunan, ti hiji Pupuhu Umum ka Pupuhu Umum anu séjén, sok sambung-sinambung ku kituna kabentuk hiji wangunan anu ngaranna Persib kawas anu urang wawuh ayeuna ieu.
Dina tanggal 19 April 1930, BIVB babarengan kalayan VIJ Jakarta, SIVB (Persebaya), MIVB (ayeuna PPSM Magelang), MVB (PSM Madiun), VVB (Persis Solo), PSM (PSIM Yogyakarta) turut membidani kalahiran PSSI dina pasamoan anu diayakeun di Societeit Hadiprojo Yogyakarta. BIVB dina pasamoan kasebut diwakilan ku Mr. Syamsuddin. Sataun saterusna kompetisi taunan antar dayeuh/perserikatan diayakeun. BIVB junun asup final kompetisi perserikatan dina warsih 1933 cacak éléh ti VIJ Jakarta.
BIVB saterusna ngiles sarta mecenghul dua perkumpulan séjén anu ogé diwarnaan nasionalisme Indonésia nyaéta Persatuan Maén bal Indonésia Bandung (PSIB) sarta National Voetball Bond (NVB). Dina tanggal 14 Maret 1933, kadua perkumpulan éta sapuk ngalakonan fusi sarta lahirlah perkumpulan anu ngaranna Persib anu saterusna milih Anwar St. Pamoentjak minangka Pupuhu Umum. Klub- klub anu ngagabung kadina Persib nyaéta SIAP, Soenda, Singgalang, Diana, Panonpoé, OVU, RAN, HBOM, JOP, MALTA, sarta Merapi.
Persib asup deui final kompetisi perserikatan dina warsih 1934, sarta balik éléh ti VIJ Jakarta. Dua warsih saterusna Persib asup deui final sarta nalangsara kaéléh ti Persis Solo. Anyar dina warsih 1937, Persib junun jadi jawara kompetisi sanggeus di final ngabales kaéléh luhur Persis.
Di Bandung dina mangsa éta ogé geus nangtung perkumpulan maén bal anu dimotori ku jelema- urang Walanda nyaéta Voetbal Bond Bandung & Omstreken ( VBBO). Perkumpulan ieu mindeng melong pendék Persib. Kawas lamun- olah Persib mangrupa perkumpulan “ kelas dua “. VBBO mindeng mengejek Persib. Maklumlah pertandingan- pertandingan anu dilangsungkan ku Persib dipigawé di pinggiran Bandung—ketika éta—seperti Tegallega sarta Ciroyom. Masarakat ogé sabot éta leuwih resep nyaksian pertandingan anu dilaksanakeun VBBO. Lokasi pertandingan memang didina Dayeuh Bandung sarta tangtu dianggap leuwih bergengsi, nyaéta dua lapang dipuseur dayeuh, UNI sarta SIDOLIG.
Persib meunang “ perang tiis “ sarta jadi perkumpulan maén bal hiji- hijina pikeun masarakat Bandung sarta sakurilingna. Klub-klub anu tadina bernaung dihandap VBBO kawas UNU sarta SIDOLIG ogé ngagabung jeung Persib. Komo VBBO saterusna mikeun ogé lapang anu dawam maranéhanana pergunakan pikeun tanding nyaéta Lapang UNI, Lapang SIDOLIG ( kiwari Stadion Persib ), sarta Lapang SPARTA ( kiwari Stadion Siliwangi ). Kaayaan ieu tangtu waé mengukuhkan eksistensi Persib di Bandung.
Sabot Indonésia murag ka leungeun Jepang. Kagiatan persepakbolaan anu dinaungi organisasi lam dieureunkeun sarta organisasina dibredel. Hal ieu henteu ngan lumangsung di Bandung melainkan ogé disakumna taneuh cai. Ku sorangan Persib ngalaman mangsa vakum. Sumawona Pamaréntah Kolonial Jepang ogé ngadegkeun perkumpulan anyar anu menaungi kagiatan olahraga sabot éta nyaéta Rengo Tai Iku Kai.
Tapi minangka organisasi bernapaskan perjuangan, Persib henteu takluk kitu waé dina kahayang Jepang. Memang ngaran Persib sacara resmi baganti kalayan ngaran anu berbahasa Jepang tadi. Tapi sumanget juang, tujuan sarta misi Persib minangka sarana perjuangan henteu robah sedikitpun.
Dina mangsa Revolusi Fisik, sanggeus Indonésia merdika, Persib némbongkeun deui eksistensina. Kaayaan sarta kaayaan waktu éta memaksa Persib pikeun henteu ngan eksis di Bandung. Melainkan sumebar disagala rupa dayeuh, ku kituna aya Persib di Tasikmalaya, Persib di Sumedang, sarta Persib di Yogyakarta. Dina mangsa éta soldadu- soldadu Siliwangi hijrah ka ibukota perjuangan Yogyakarta.
Kakara warsih 1948 Persib nangtung deui di Bandung, dayeuh kalahiran anu saterusna membesarkannya. Rongrongan Walanda datang deui, VBBO ditarékahan hirup deui ku Walanda ( NICA ) cacak kalayan ngaran anu berbahasa Indonésia Persib minangka bagian ti kakuatan perjuangan nasional tangtu waé kalayan sakuat tanaga usaha menggagalkan usaha kasebut. Dina mangsa pendudukan NICA kasebut, Persib didirikan balik luhur usaha antara séjén, dokter Musa, Munadi, H. Alexa, Rd. Sugeng jeung Pupuhu Munadi.
Perjuangan Persib kutan junun, ku kituna di Bandung ngan aya hiji perkumpulan maén bal nyaéta Persib anu dumasar kana sumanget nasionalisme. Pikeun kapentingan pengelolaan organisasi, decade 1950- an ieu ogé nyatet kajadian penting. Dina période 1953-1957 éta pisan Persib mungkas mangsa pindah- pindah sekretariat. Walikota Bandung waktu éta R. Enoch, ngawangun Sekretariat Persib di Cilentah. Saméméh pamustunganana luhur usaha R.Soendoro, Persib junun ngabogaan sekretariat Persib anu nepi ka ayeuna aya di Jalan Gurame.
Dina mangsa éta, reputasi Persib minangka salah sahiji jawara kompetisi perserikatan mimitian diwangun. Salila kompetisi perserikatan, Persib kacatet kungsi jadi jawara saloba opat kali nyaéta dina warsih 1961, 1986, 1990, sarta dina kompetisi pamungkas dina warsih 1994. Sajaba ti éta Persib junun jadi tim peringkat kadua dina warsih 1950, 1959, 1966, 1983, sarta 1985.
Keperkasaan tim Persib anu dikomandoi Robby Darwis dina kompetisi perserikatan pamungkas terus nerus kalayan keberhasilan maranéhanana merengkuh jawara Liga Indonésia kahiji dina warsih 1995. Persib anu waktu éta henteu diperkuat pamaén deungeun junun nembus dominasi tim tim eks galatama anu mingpin babak penyisihan sarta nempatkeun tujuh tim di babak dalapan badag. Persib pamustunganana témbong jadi jawara sanggeus ngéléhkeun Petrokimia Putra ngaliwatan gol anu diciptakeun ku Sutiono Lamso dina menit ke-76.
Hanjakalna sanggeus jawara, prestasi Persib condong mudun. Penclutna lumangsung waktu maranéhanana ampir waé terdegradasi ka Divisi I dina warsih 2003. Boga untung, ngaliwatan drama babak playoff, tim berkostum bulao-bulao ieu junun tahan di Divisi Utama.
Minangka tim anu dipikawanoh tangguh, Persib ogé dipikawanoh minangka klub anu mindeng jadi penyumbang pamaén ka tim nasional boh yunior boh senior. Sederet ngaran kawas Risnandar Soendoro, Nandar Iskandar, Adeng Hudaya, Heri Kiswanto, Adjat Sudradjat, Yusuf Bachtiar, Dadang Kurnia, Robby Darwis, Budiman, Nuralim, Yaris Riyadi nepi ka generasi Erik Setiawan mangrupa sawaréh pamaén timnas hasil binaan Persib.
Runtuyan Ketua Umum Pérsib ti mangsa ka mangsa nyaéta:
1. Anwar St. Paamoentjak ( 1933 )
2. R. Sadikin (henteu kanyahoan mangsa kapamingpinannana)
3. R. Otto Iskandar Dinata (henteu kanyahoan mangsa kapamingpinannana)
4. A. Munadi ( 1949 )
5. Dr. Ishak Surjakusumah ( 1949 )
6. R. Soendoro ( 1950 )
7. R. Ibrahim Iskandar ( 1956- 1958 )
8. R. Ating Prawirasastra ( 1958- 1960 )
9. K. Komarawinata ( 1961- 1963 )
10. Kol. Adella ( 1963- 1965 )
11. Kol. D. Hanfiah ( 1965- 1972 )
12. R. Otje Djundjunan ( 1972- 1979 )
13. Solihin GP ( 1979- 1985 )
14. H. Ateng Wahyudi ( 1985- 1993 )
15. H. Wahyu Hamijaya ( 1994- 1998 )
16. Aa Tarmana ( 1998- 2002 )
17. H. Dada Rosada, S.H., M.Si. ( 2002 - 2006).
18. H. Umuh Muchtar (2007-ayeuna).
Liga Super Indonesia 2010/2011
28 Sep 2010 Persela vs Persib
02 Oct 2010 Deltras vs Persib
16 Oct 2010 Persib vs Persiba
23 Oct 2010 Persib vs PSM
30 Oct 2010 Persija vs Persib
02 Nov 2010 PSPS vs Persib
02 Jan 2011 Sriwijaya FC vs Persib
05 Jan 2011 Persib vs Persibo
08 Jan 2011 Persib vs Persijap
16 Jan 2011 Bontang FC vs Persib
20 Jan 2011 Persisam vs Persib
23 Jan 2011 Persib vs Arema
26 Jan 2011 Persib vs Persema
30 Jan 2011 Persiwa vs Persib
02 Feb 2011 Persipura vs Persib
06 Feb 2011 Persib vs Pelita Jaya
09 Feb 2011 Persib vs Semen Padang
Putaran II
07 Mar 2011 Pelita Jaya vs Persib
10 Mar 2011 Semen Padang vs Persib
19 Mar 2011 Persib vs Persiwa
23 Mar 2011 Persib vs Persipura
27 Mar 2011 Persema vs Persib
30 Mar 2011 Arema vs Persib
02 Apr 2011 Persib vs Bontang FC
05 Apr 2011 Persib vs Persisam
08 Apr 2011 Persib vs Sriwijaya FC
17 Apr 2011 Persibo vs Persib
23 Apr 2011 Persijap vs Persib
07 Mei 2011 Persib vs Persija
11 Mei 2011 Persib vs PSPS
01 Jun 2011 Persiba vs Persib
04 Jun 2011 PSM vs Persib
14 Jun 2011 Persib vs Persela
19 Jun 2011 Persib vs Deltras Read More..
